chciałam napisać jakąś fajną notkę....uwierzcie mi, że chciałam....ale w jednej chwili tak zrąbał mi się nastrój, że nie napiszę nic, kompletnie....tylko znak, że jeszcze o tym blogu pamiętam...nienawidzę ich, nienawidzę siebie.....POZWÓLCIE MI WRESZCIE UMRZEĆ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!proszę.........nie mam siły.................
PO CO JA TO PISZĘ....PRZECIEŻ I TAK NIKT TEGO NIE CZYTA... :(
Ciemno…z kąta sączy się zapach kadzidła. Lawenda. Dookoła setki świec…z głośników wydobywa się indyjska muzykę, a ja ,leżę na podłodze…czuję się jak martwa…ciało ociężałe, wszystkie kończyny bolą, robi się niewygodnie…ale nie umiem się ruszyć, jestem na to zbyt sztywna…a w głowie wciąż te obce głosy: jesteś złudzeniem, jesteś iluzją, jesteś fantazją…nie istniejesz…i ja…robię się coraz mniejsza i mniejsza, aż wreszcie mam uczucie, że zmieściłabym się w łupinie od orzecha…ale nadal się kurczę i już prawie nie widać mnie w stosie mych byłych ubrań… jesteś złudzeniem, jesteś iluzją, jesteś fantazją…krzyczę, albo wydaje mi się, że krzyczę…niczego już nie jestem pewna…pot oblewa moje skronie i czuję się cała obolała…jestem złudzeniem…czy to śmierć, pytam siebie, ale już nie jestem w stanie odpowiedzieć…jestem iluzją…robię się półprzeźroczysta i zaczynam tęsknić za dotykiem ludzkiej ręki…sama…jestem fantazją…czyją?...nikt nie jest w stanie odpowiedzieć, bo nie ma w pobliżu nikogo…me martwe ciało…nie tak chciałam umrzeć, mam ochotę powiedzieć, ale powieki robią się coraz cięższe i cięższe i nie mówię już nic…nie istnieję…tylko ta mętna nadzieja, że może tym razem umieram po raz ostatni…
JACKU,
CIEBIE TEŻ STRASZNIE KOCHAM!!!!!!!!
już po koncercie. Dwa miechy wyczekiwania…warto było…cały ten stres nagromadzony miał wreszcie szansę się ulotnić…szalałam, oj szalałam…hie hie…Pawełek dziwił się, skąd tyle siły w mym malutkim ciele, skąd ta odwaga rzucania się na Wielkich Ludzi…jestem silna duchem odparłam i dalej robiłam pogową rozróbę, hi hi hi…dziękuję Pawełku, że byłeś ze mną…dzięki tobie na oczy zobaczyłam Kazika…no i za te rozmowy…pewnie i tak tego nie przeczytasz, bo nie masz adresiku, ale to nic!!! DZIĘKUJĘ…. J…Taluś, żałuj, żałuj że cię nie było!!!!!! Szymon był, hi hi hi…najlepszy koncert w tym roku…dał wiarę w ludzi i optymizm na cały rok…gdy tak stałam na widowni, chciało mi się krzyczeć: JAK MOŻNA MÓWIĆ, ŻE ROCK JEST MATRWY??!?!?!....rock żyje w nas, bracia…żyjmy, kochajmy się i wierzmy…w ludzi, dobro, miłość, poezję, nieśmiertelność…BĄDŹMY SOBĄ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!