BLE BLE BLE :D

„Z ŻYCIA NALEŻY ODEJŚĆ JAK ZE WSPANIAŁEJ UCZTY – ANI GŁODNYM, ANI PIJANYM” ARYSTOTELES  

Właściwie to sama nie wiem, dlaczego, dla kogo piszę tego bloga…czy on może komuś coś dać, zmienić czyjeś życie? Polepszyć…lub na chwilę pomóc zapomnieć? Chyba nie…ale trwam w nim, bo może w końcu odkryję, moją i waszą duszę…Duszę Swiata….i źródło wszystkiego…

Dla siebie? Nie, myślę, że nie. Już dość się wyżywam na kartkach, a teraz jeszcze biedna moja klawiatura…a więc po co? Po co komu moje narzekania? Ech…nie będę narzekać!!! Nie po to się urodziłam!!! Ani wy, aby tego słuchać!!!  ŻYCIE MA SENS!!! Naprawdę, moje seducho aż się uśmiecha, gdy widzi, że na świcie jest więcej ludzi, dla których nie jest obojętny jego los. Którzy wierzą, że świat może być piękny, a ludzie wreszcie wolni…jest po co żyć!!! Dać miłość, dać pokój i optymizm i nigdy, ale to nigdy nie żądać nic w zamian, bo gdy chce się odwzajemnienia,, choćby uśmiechu czy „dziękuję”, nasza praca nie będzie miała celu. Bo ludzie chyba nigdy nie docenią, co dla nich robimy, co robimy dla świata, jaz za nich cierpimy i ile oni zadają nam bólu…ALE TO NIC!!! Jesteśmy Upadłymi Aniołami…a to jest nasza misja…(chyba mam schizofrenię, hi hi hi…odwiedzicie mnie w psychiatryku?)

LUDZISKA, KOCHAM WAS!!!

No, jeszcze wierszyk tylko, hie hie…:

"Trochę o szczęściu"

urodziłeś się, by dać szczęście.
by być szczęśliwym. by cieszyć

co sie stało? świat nie jest szczęściem.
                    ty nie jesteś szczęściem.

okrótna rzeczywistość. fatalna iluzja.
krzyże na szarym blokowisku.
z pentagramem na kolanach. na znak buntu.

a miało być tak pięknie...

każdy sam buduje swoje szczęście.
puste cmentarzyska w grzechem w tle.

nie ma szczęscia...bo nie ma miłości...
kolejna kłótnia o rozlane mleko...